Definition of "ordinant" [or•di•nant]

• One who ordains. (noun)

Wiktionary.org : Text is available under the Creative Commons Attribution-ShareAlike License

• "Cum autem volunt ad pugnam accedere, omnes acies ordinant sicut deberent pugnare."
• "De puellis faciunt illud idem, quos in terram eorum deducunt et tenent eos pro seruis: reliquos numerant et ordinant secundum morem."
• "L s M: Pbilofophk Optm., neceffario femper ab inuicem ad Retinam vfque magis di~ uaricantur j &: in eam pro fitu fuffieienter diftinguibili inci - dentes j nihilominus, iuxta di&a, coincidentes cum ajiis eiuk dern Signabilis, ordinant diftin&am imprelTionem repra*fen - tatiuoruni, pluribus huiufmodi Signabilihus 5 in Vifione con - diftinguendis s refpondentium .."