Definition of "nuncius" []

• A messenger. (noun)
• The information communicated by a messenger; a message. (noun)

Wiktionary.org : Text is available under the Creative Commons Attribution-ShareAlike License

• "Et si quando nationis alterius quis ad legem conuertitur Sarracenorum, dum a flamine eorum recipiendus est, dicit et facit eum Dei nuncium, et repetit sic: Lællech ella alla Mahomet zoyzel alla heth: quod valet tantum: Non est Deus nisi vnus, et Mahomet fuit eius nuncius."
• "Imperatorem non oportet latere, confestim mittuntur per reges aut barones nuncij in dromedarijs aut equis, qui celerrimè festinant ad certa hospitia, ad hoc ipsum, velut ábsque numero per imperium instituta: Isque nuncius hospitio appropinquans, et cornu resonans, dum auditor paratur minicius alter, qui de manu suscipiens literas, per recentem dromedarium festinat ad aliud hospitium, et sic in breui tempore perferuntur rumores ad curia aures."
• "Tunc assignauit nobis duos homines, qui nos custodirent, et equos et boues: et fecit nos bigare secum, donec reuerteretur nuncius, quem ipse miserat pro interpretatione, literarum imperatoris; et iuimus cum eo vsque in crastinum Pentecostes."